Urdaibaiko padurak
Padurak naturako biziaren zinezko santutegiak dira eta, koralezko arrezifeekin eta oihan tropikal hezeekin batera, planetako ekosistemarik emankorrentzat daude. Padurak itsasoko eta lehorreko ekosistemen arteko elkargune izateak habitat biotan eta paduretan euretan bizi diren izaki bizidun askoren arteko elkartzea eta elkarreragina aldezten du.
Itsasadarren erdiko tramuetako lautada sedimentarioetan ur gazi eta gezak elkarrekin geldiro eta etengabe nahasteak sortzen ditu padurak.
Mape ibaiak, Okarekin batera, materialak arrastaka eramateko gaitasuna galtzen du eta jada itsasdar bihurturiko ibaiaren hondoan jalkiz doazen lehorretiko sedimentu finak ekartzen ditu.
Itsasoa, berriz, Laidako barran uhinen indarra galduta, estuariora marea eran sartzen da, itsasoko sedimentuak (hondarra) eramanez. Mareak ibaiarekin topo egitean, batak eta besteak daramatzaten materialak eta nutrienteak marearteko guneetan jalkitzen eta sedimentatzen dira eta lokatza osatzen dute, substratu fin eta istiltsua.
Las marismas de Urdaibai
Las marismas se generan por el contacto continuado y lento entre aguas salinas y dulces en las llanuras sedimentarias del curso medio de las rías.
El río Mape, junto con el Oka, pierde la capacidad de arrastre de materiales, aportando sedimentos finos de origen terrestre que van depositándose en el lecho final del río, ya convertido en ría.
El mar por su parte, pierde la capacidad de rompiente en la barra de Laida y accede al estuario en forma de mareas, transportando a su vez sedimentos de origen marino (arenas).
Al encontrarse la marea con el río, los materiales y nutrientes en suspensión que transportan ambos, se depositan y sedimentan en las áreas intermareales formando el limo, un sustrato fino y fangoso.
No hay comentarios:
Publicar un comentario